บทที่ 79

แคทเธอรีนฝืนกลืนสเต๊กคำที่อยู่ในปากลงไป

เธอส่งยิ้มอย่างขอโทษให้โรแวน “คุณนายฟอสเตอร์คะ ขอโทษจริงๆ นะคะ แต่ฉันต้องรับสายนี้”

แล้วเธอก็รีบเดินตรงไปยังระเบียง

เธอพยายามดัดเสียงให้อบอุ่นและมีเสน่ห์ “ฮัลโหลคะ”

น้ำเสียงขี้เล่นของเซซิลดังมาจากปลายสาย “ฮัลโหลครับ นี่เซซิลพูด”

แคทเธอรีนยิ้มขณะตอบกลับ “ฉ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ